Papa zgrzewalna w ostatnim dziesięcioleciu niemalże całkowicie zdominowała rynek hydroizolacji dachów czy też fundamentów, zastępując stosowane wcześniej papy tradycyjne. Zdecydowanie krótszy i prostszy proces montażu, jak również wydłużona trwałość powłoki izolacyjnej, to najistotniejsze choć jeszcze nie wszystkie korzyści z zastosowania tego materiału hydroizolacyjnego. Papy termozgrzewalne mają znacznie lepsze parametry techniczne niż tradycyjne papy stosowane wcześniej. Bardzo ważne jest, że układa się je bez użycia gorącego lepiku tym samym, proces montażu jest bezpieczniejszy.
W głównej mierze służą do wykonania wodoszczelnych membran w budynkach, pokryć dachowych, hydroizolacji fundamentów i ścian, to jest ich najpowszechniejsze zastosowanie w branży budowlanej. Stosuje się je również do wykonywania izolacji wodochronnych nawierzchni drogowych, mostów i tuneli, a także jako pokrycie dna zbiorników przeciwpożarowych w biurowcach czy też centrach handlowych. Tak szerokie spektrum zastosowania wpłynęło na szybki wzrost popularności tego produktu.
Najważniejsze parametry techniczne, które decydują o właściwościach i docelowym zastosowaniu papy to giętkość, odporność na działanie niskiej i wysokiej temperatury, przesiąkliwość, siła zrywająca przy rozciąganiu (wzdłuż i w poprzek pasma) oraz wydłużenie względne przy zerwaniu. Instytutu Techniki Budowlanej sugeruje iż minimalne wartości sił zrywających przy rozciąganiu dla papy termozgrzewalnej o osnowie z włókniny poliestrowej wynoszą: wzdłuż pasma – 800 N, w poprzek – 600 N, diagonalnie – 600 N; natomiast minimalne wydłużenie względne przy zerwaniu powinno wynosić powyżej 40%.
Zasadniczą różnicą pomiędzy papą zgrzewalną, a modyfikowaną jest rodzaj użytego w procesie produkcji asfaltu. Asfalt oksydowany ma słabą odpornością na niskie oraz wysokie temperatury. W temp. 0°C po przyłożeniu siły trwale się odkształca, z kolei w temp. powyżej 70°C staje się tak plastyczny, że może spłynąć z dachu o dużym kącie nachyleniu. Dodatkowo, asfalt oksydowany jest nieodporny na działanie promieni UV, co negatywnie wpływa na żywotność pokrycia. Tym samym papy oksydowane, z uwagi na ich dużą sztywność, można stosować wyłącznie w temperaturze otoczenia nie mniejszej niż 5°C, więc jedynie w miesiącach letnich. Asfalt modyfikowany, dzięki zawartości elastomeru SBS cechuje się tym, że zachowuje giętkość w niskiej temperaturze (nawet –25°C), ale także spływność (do 100°C). Powłoka z dodatkiem modyfikatora SBS utrzymuje elastyczność, niezależnie od pory roku oraz czasu eksploatacji. Papy modyfikowane SBS można z powodzeniem stosować przez okres niemalże całego roku.
Istotną różnicą jest także rodzaj zastosowanej osnowy, od której zależy późniejsza wytrzymałość całego pokrycia papowego. W papach zgrzewalnych oksydowanych najczęściej stosowanym nośnikiem jest welon z włókien szklanych. Nie podlega on biologicznej degradacji, ani nie chłonie wody, ale niestety jest bardzo kruchy, przez co papa ta nie jest podatna na rozciąganie. W papach modyfikowanych stosuje się bardziej zaawansowane rozwiązanie w postaci osnowy z włókniny poliestrowej, która również jest odporna na działanie czynników zewnętrznych, ale jej rozciągliwość dochodzi aż do 60%. Dzięki temu papa modyfikowana na osnowie z włókniny poliestrowej lepiej sprawdzi się na dachach poddawanych obciążeniom, niż papa oksydowana na welonie z włókien szklanych. Papa oksydowana na welonie z włókien szklanych znajdzie zastosowanie na konstrukcji monolitycznej, np. wylewanym stropodachu, ale już na dachu złożonym z elementów prefabrykowanych (np. płyt kanałowych), ze względu na możliwość „klawiszowania” na skutek osiadania konstrukcji, lepiej sprawdzi się papa modyfikowana na włókninie poliestrowej.
W naszej ofercie znajdziecie Państwo pełną gamę pap termozgrzewalnych do powszechnego zastosowania, a wszystkie produkty są niemalże dostępne od ręki.
